nazım

	sarışın bir kadındı adı kuğularda
	zamansız elde edilmiş özgürülklerle
	uzun uzun süslenirdi gece yatmadan

	yıldızlara iyi bakan bir delikanlıdan
	mektup beklerdi sank gizli gizli
	pencerelerinin kenarları kızıl atlastan

	en yakışıklı sardunya ran

	diye duymuştu başı kesik kısraktan ve
	emekleyerek yaklaşan sivri sakallı şeytan
	örtünmüştü köpük köpük bir bulutun tozuyla

	tozda yüz bin kürek gibi çarpan kabahat
	karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak
	aslında en uzak ve aslında en yakın hayale çarpacak

	kadının saçları çakmak çakmak

	dumanlı, eğri bir ayna
	kırk dakka sonra şafak
	tekrardaki mucize
	kara paltosunun yakası ak ve sedef düğmeleri kocaman
	bir kindar adam
	olmasın sakın iki sol bacaklı partizan

	kokaine şavkı vuruyor masalın an be an

                                     	küçük İskender