gözlerini akkıttım son sevgilimin
ve hayata böyle el koydum..

taraf tutmuyordu aşkım
yalnızlığım kibritle oynuyordu

pencerelere sokuldum ve yeryüzüne baktım
en uzak noktada
insanoğlunun görebileceği en uzak noktada
tanrımın kalbi atıyordu

herhangi bir gezegenle hatırlanmak istedim o an
herhangi bir hayvanın
herhangi bir dudak büküşüyle,
melek saçlarına aksetmiş herhangi bir peygamber dilimiyle
ne olurdu sanki ben de hüzünle te'yid edilsem
çarmıha gerilsem çarmıha çakılsam
eğer ben gerçekten tüm varlığımla bir akılsam
güler geçerdim bütün cesetlerimin üstünden!

içimi bir renk olarak bırakırdım
çocukların yumuşak serzenişlerine
ve istila altındaki defile gövdemi
kundaklardım yine kendi ellerimle

unutun!
unutun geceleri karşılaştığımız rüyaları
unutun
bizi birbirimize iten, sürükleyen hastalıklı rüzgarları
ve kırın!
ve haykıra haykıra kırın kainatın camekanlarını!

çünkü ben beni büyüten gücün
küflü rahlesiyim
çünkü ben
beni büyüten gücün 
çürük göğüs kafesiyim

titrerdim beni kucaklayan o eski masalla
eski masallar taş musalla
eski masallar taş muamma

cennet!
cennet, cehennemin tırnağı olamaz!
ve kaçınılmaz
ve karşı konmaz bir intikam hissiyle
kapanırdım ağır metal bir kapı gibi
kardeşim isa'nın ağzına!

neyse ki sevdim
neyse ki incindim
çok yıkılmadım
sadece yoruldum

gözleirni akıttım son sevgilimin
ve hayata böyle el koydum!

                              küçük  İskender

Editörden bir NOt: Bu şiir eski ev arkadaşım Ceren için siteye konmuştur. Kendisine çok teşekkürler.