Kuruyup düşen yaprağını düşünür mü ağaç hiç 
   gözyaşı kanallarında gondolla dolaşırken aşk 
   bir isim tamlamasına dönüşmek isterken iki sevgili..
  
   Terk derdi, kendi derinliğine çekilmektir acının; 
   suyu suyla kirletmek kadar masum 
   bir gözü öteki göze düşman etmek kadar tehlikeli..  

   Birbirlerine çarpa çarpa batan gemiler 
   ağlaşan mürettebat, ağlaşan halatlar, ağlaşan  kaos 
   ağlamayı savaşmak sanan zavallı cahil melankoli..  

   Bilinmezin içinde pusuya yatmışken bilim 
   hayatın dağlarına çekilmişken eşkiya durumlar 
   insan yalnızca, bir gün öleceği için sevinmeli..